قدم اول: ماهنامهی اینترنتی «چراغ» دوباره خواهد آمد. بعد از یک
وقفهی نه چندان کوتاه. مجلهی سازمان ایرکو با مدیرمسئولی «ساقی قهرمان» را در
دورهی جدید انتشار، «رامتین شهرزاد» سردبیری خواهد کرد. رامتین شهرزاد پیش از این
وبلاگ «پسرهای کوچه پشتی» را در کارنامهی خود داشت، همچنین انتشار چهار شمارهی
از مجلهی «چراغ» و چند ایبوک. از شب یلدا منتظر رسیدن «چراغ» باشید: اول دی ماه
در یک وبسایت جدید، با طراحی جدید و امکانات جدید «چراغ» به دیدارتان خواهد آمد.
قدم دوم: از سال 2005 میلادی ماهنامهی اینترنتی «چراغ»
نگاهی به جامعهی دگرباش – الجیبیتیکیو – ایرانی بوده است و امیدوار هستیم در روند جدید
هم همین نگاه حفظ بشود تا «چراغ» خانهای برای دگرباشان جنسی ایران باشد و همچنین
صدایی برای ما بماند. هرچند یک ضعف اساسی در گذشتهی مجله وجود داشته است: مجله
همیشه متکی به فرد عمل کرده و پیش رفته است، در نتیجه با آمدن و رفتن چهرهها،
مجله دورههای سکون را هم گذرانده است. باید کاری کرد که مجله، رویکردی گروهی
داشته باشد و گروه، برای مجله تصمیم بگیرد و همچنین گروه، به رفتن اعضای قدیم و
آمدن اعضای جدید، روی خوش نشان بدهد. میدانید برای رسیدن به یک فعالیت گروهی، اول
از همه به چه چیزی احتیاج است: به اعتماد سازی. اعتماد سازی بهبتدریج شکل خواهد
گرفت و یک اصل اساسی آن، انتشار منظم مجله خواهد بود. «چراغ» به کمک شما احتیاج
دارد تا چراغی برای همهی ما باشد. منتظرتان هستیم.
قدم سوم: تلاشهای گوناگونی در عرصه فرهنگ وابسته به فضای
مجازی اینترنت در سالهای گذشته صورت گرفته تا ذهنیت ایرانیان را نسبت به درک
وضعیت موجود جامعهی خود آماده بسازد. این وضعیت خواه سیاسی، اجتماعی یا فرهنگی،
نیازمند گسترش بحثها و اندیشههاست و یکی از زمینهها، وضعیت اقلیتهای جنسی در
جامعهی فارسیزبان است. جامعههای فارسیزبان، با باورهای مذهبی خود همیشه مانعی
در گسترش خواستههای جنسی و هویتی اقلیتهای خود بوده است. سازمان ایرکو و
مجلهی اینترنتی چراغ در سالهای گذشته تلاش داشته است تا این وضعیت را
بهبود ببخشد. یعنی به دگرباشان جنسی کمک کند تا هویت خود را یافته و برابر واقعیت
خود زندگی کنند – حتی اگر این روند بهمعنای مهاجرت به کشوری دیگر باشد – همچنین تلاش کردهایم تا درک
خانوادهها و جامعه نسبت به این اقلیتهای جنسی (گی، لزبین، ترنس، دوجنسگرا و
غیره) افزایش یابد. در راستای همین اهداف، میخواهیم قدم دیگری برداریم و به کمک
شما در زمینهی مشاوره و نظر احتیاج داریم، همچنین نیازمند کمکهای بیشتر شما از
نظر حضور در فعالیتهای سازمان (نوشتن مقاله، پیشنهادهای مرتبط به چراغ و غیره)
هستیم، هرچند حضور شما میتواند با نامی مستعار صورت بگیرد.
قدم چهارم: «چراغ» دیگر یک فایل پیدیاف نخواهد بود. وبسایت
جدید، بتدریج امکانات جدید را در اختیار خوانندهی قرن بیست و یکمی خود قرار خواهد
داد. ابتدا، ما نسخهی مخصوص موبایل و نسخهی اچتیامال را در یک وبسایت مدرن
برای خوانندههایمان پیشبینی کردهایم. وبسایتی که بتدریج نقصهایش رفع خواهد
شد. همچنین امکانات جدیدتری نیز برای خوانندگان ما مهیا شدهاند: امکانات مولتیمدیا.
بتدریج تصویرها، صداها و فایلهای تصویری را نیز در کنار انتشار مجله، عرضه خواهیم
کرد. منتظر یک «چراغ» جدید باشید.
قدم پنجم: ماهنامهی اینترنتی «چراغ» دو خوانندهی اصلی در
رویکرد جدید خودش را هدف قرار داده است: ابتدا اعضای اقلیتهای جنسی فارسیزبان
در سرتاسر جهان و سپس خانوادهها و دوستانی که عضوی از اقلیتهای جنسی را در خود
دارند. مجلهی «چراغ» به هیچ عنوان «سانسور» نخواهد داشت اما باید محتاط و مراقب قدم
بردارد. مجله برای خوانندگان گوناگون است و باید سلیقههای مختلف در مجله، مطالبی
برای خواندن بیابند. همچنین مجله باید مراقب امنیت نویسندگان و خوانندگان خود
باشد. برای همین، احتمال این وجود دارد که برخی مطالب از انتشار در قالب مجله کنار
گذاشته شده ولی در دیگر فضاهای اینترنتی منتشر بشوند. بیشتر از هر چیزی، باید
مراقب امنیت خودمان باشیم. ما همیشه در خطر هستیم: خطر حکومت(هایی) که دگرباشان
جنسی را تحمل نمیکنند و همچنین خاطر جامعه (در شکلهای کوچک و بزرگ خودش) که
فوبیاهای مختلف را نسبت به ما دارد. بهنظر شما ما باید در این میان چه رویکردی را
پیش بگیریم تا سانسوری هم اتفاق نیافتد؟
قدم شaم / سردبیر، رامتین شهرزاد: آذر ماه به نیمهی خودش
رسیده است و مجله مراحل آمادهسازی خودش را طی میکند. برای انتشار مجله به شکل
منظم و ممتد آن، باید از یک زمانبندی منظم استفاده کرد. مثلاً، هفتمین روز هر ماه
به تقویم شمسی، مطالب مجله جمعآوری شده و دیگر مطلب جدیدی به آن اضافه نمیشود.
این شماره یک مطلب دیر رسید و از این شماره جا ماند. مطالب جمعآوری شده بعد از
آنکه رسمالخطشان منظم میشود، مخصوصاً از دیدگاه نیمفاصله، در تیم سردبیری مجله
بررسی میشوند. فعلاً این تیم یعنی من و ساقی قهرمان اما در آینده قرار است یک تیم
سردبیری پنج تا هشت نفره این بررسیها را انجام بدهند. مشکل اصلی کمبود فضا است،
البته در شمارهی 70، یعنی شمارهای که در راه است، این مشکل مشهود نیست اما در
تمامی شمارهها به هیچ عنوان تعداد صفحات مجله از 64 رد نخواهد شد. مجله با نرمافزار
ایندیزاین طراحی میشود و هر صفحهی مجله بین 600 تا 800 کلمه را در خود جای میدهد،
هرچند تعداد عکسهای بسیار بیشتری نسبت به قبل، در مجله کار خواهد شد. این شماره
یک داستان را با یک مقاله عوض کردیم، داستان برای انتشار به گیلگمشان رفت و مقاله
از شمارهی بعدی به این شماره رسید. همچنین یک شعر را گذاشتیم برای ویژهنامهی
شعر و داستان که در نوروز سال 92 منتشر خواهد شد. همزمان طراحی اولیهی وبسایت
مجله تمام شده است. تا بیستم و پنجم آذر ماه، پیدیاف مجله آماده است و همچنین
وبسایت. بارگذاری مطالب شروع خواهد شد، همچنین در این فاصله تعدادی از مطالب
تبدیل به فایلهای صوتی میشوند. نسخهی آزمایشی مجله تا 48 ساعت قبل از شب یلدا
باید روی وبسایت ما باشد و شب یلدا، وبسایت و مجله روبهروی چشمان خوانندگان
قرار بگیرد. در تئوری ساده است ما در عمل میتواند یک مشکل کوچک کار را به تاخیر بیاندازد.
امیدوارم هیچ مشکلی پیش نیاید و کارها همانطور که تا الان بهخوبی پیش رفته است،
بعد از این هم به خوبی و خوشی پیش برود.
قدم هفتم / سردبیر، رامتین شهرزاد: «چراغ» درحقیقت هفتادمین
شمارهی خود را در شب یلدا (جشن باستانی ایران) منتشر میکند و این شروعی خواهد بود برای انتشار مجدد و
مرتب مجله ما درعمل این شماره مقدمهای است برای گامهایی بلندتر. اول از همه، یک
وبسایت مدرن و مولتیمدیا به امکانات مجله اضافه شده است، دوم مجله از امکانات شبکههای
اجتماعی (فیسبوک، تویتر، گوگلپلاس) سود میبرد تا مستقیماً با خوانندگان خود در ارتباط
باشد و فقط منتشر کنندهی مطالب نباشد، بلکه بشنود و بتواند همپای خواستههای خوانندگان
خود پیش برود. همچنین این شماره، مقدمهای است بر ستونهای ثابت مجله، ستونهایی که
در شمارههای آتی، مجله را به هدف نهایی خود نزدیکتر میکنند. تا «چراغ» مجلهای امروزی
و اوپنسورس برای خوانندهای قرن بیست و یکمی بشود. به سلامتی آینده
قدم هشتم / سردبیر، رامتین شهرزاد: برای رسیدن به آینده،
باید هدف مشخص کرد و گام به گام بهسمت آن هدف پیش رفت. البته، برای آیندهی
«چراغ» هم هدف مشخص شده است و یکی از این هدفها، رسیدن به نسخهی «چاپی» مجله است
البته در تیراژ محدود. به همین دلیل، تعداد صفحات مجله هیچوقت در یک سال آینده،
از 64 صفحه بیشتر نمیشود. هرچند مجله طوری طراحی شده است تا هر خوانندهای بتواند
توسط یک دستگاه پرینتر رنگی یا سیاه و سفید، کلیت مجله یا صفحات موردنظر خودش را
انتخاب کرده و پرینت بگیرد. هرچند ما میدانیم خوانندگان اصلی ما در اینترنت
خواهند بود و خوانندگان اصلی ما مجله را بیشتر از اینکه حتی در فایل پیدیاف آن
بخوانند، بیشتر در نسخهی اچتیامال خواهند دید، جاییکه هر مقاله برای خود یک
صفحهی مشخص و متمایز در وبسایت مجله دارد. به نظر شما این روند درست است؟ لطفاً
پیشنهاد بدهید.
قدم نهم / سردبیر، رامتین شهرزاد: در شمارهی هفتاد «چراغ»
دو ستون با موضوع مذهب و همجنسگرایی و اسلام و همجنسگرایی باز شدهاند. موضوع
حساسی است و در هر دو ستون مجبور شدهایم از نامهای مستعار استفاده کنیم. دو
نویسنده در این موضوع کار میکنند، یکی خوانندهای است حرفهای در زمینهی مذهب و
همچنین انسانی است بدون تعصبهای کلاسیکِ مذهبی، با زبانی ساده مینویسد و بیشتر
متمرکز بر زندگی خود و انسانهای اطراف خود است و قرار است در سلسله یادداشتهای
خودش، بحثها و نظریههای مختلفی را مطرح کند. نویسندهی دوم از خانوادهای مذهبی
آمده است، طولانی مینویسد و یادداشت او لبریز از اصطلاحات و زبان دانشآموختگان اسلامی است. هر دو نویسنده، نگران هستند. از یک سو در موضوع حساس مذهب و همجنسخواهی
مینویسند و از سویی دیگر، خوانندگانی اغلب سکولار روبهروی آنها قرار گرفتهاند.
در این میان، مهمترین موضوع خوانده شدن این یادداشتها و صحبت دربارهی آنها
است. مجله بهزودی منتشر میشود و این دو مطلب، تاثیرگذارترین مطالب این شمارهی
«چراغ» خواهند شد.
قدم دهم / سردبیر، رامتین شهرزاد: دوست جامعهشناس ما در
سلسلهیادداشتهای خود مسائل اجتماعی را در «چراغ» مطرح میکند. این شماره نگاهی
خواهد داشت به موضوع تجاوز و سوءاستفادهی جنسی از کودکان. اگر مشکلی در پیش
نباشد، در شمارهی بهمن ماه، موضوع پورنوگرافی و روندی که به غلط باعث جایگزینی آن
در زمینهی آموزش مسائل جنسی، مخصوصاً برای کودکان و نوجوانان شده است، را مطرح
خواهد کرد. ما یک مانع اساسی در این زمینه داریم: در ایران فقط حداقل تحقیقها در
زمینهی مسائل جنسیت به صورت میدانی وجود دارد. مقالات تئوریک و حتی کتابها و فیلمهایی
در این زمینه داریم اما وقتی نوبت به اطلاعاتها و آمارها میرسد به دربهای بسته
برمیخوریم. درنتیجه مقالات صدرا اعتمادی از روند حرفهای کمی دور گشته است و او
مجبور است از تجربههای شخصی خودش بگوید. در نظر داشته باشید، صرف بازگویی کارهای
انجام نشده نیز مهم است: ما باید بدانیم چه ضعفهایی داریم. این مقالات بیشتر برای
بازگویی خلاءهاست، برای نشان دادن ضعفها. چرا؟ چون حتی کارهای موردی و فردی در
سطح یک خانواده یا محیط دوستی هم میتواند در وضعیت کنونی آموزش جنسی در جامعهی
ایران، مفید باشد. امیدوارم در آینده فضا تغییر کند. ترکیبی از اطلاعات و تجربه؛
نظر شما در مورد روند این مقالات چیست؟
و البته این گامها را در صفحهی فیسبوک «چراغ» هم میتوانید بخوانید و گامهای بعدی را
منتظرتان هستیم
...
ایشالا دیگه خاموش نشه
ReplyDeleteامیدواریم. مرسی
ReplyDelete