بی‌نام - شماره سه

نشسته‌ایم دور حوض کوچک تنهایی‌هایمان

در امیدواری ظرفی هنداونه، کمی آفتاب و نسیمی کوچک

و آنچه در طلب روزهایمان گذاشته می‌شود

چیزی نیست به جز انتظاری بیشتر

در برهوت هیچ‌هایمان