سکوتِ چراغ

طبق روال معمول نُه ماهِ گذشته، ماهنامه دگرباشان جنسی ایران، «چراغ»، می‌بایست اول مهر ماه منتشر می‌شد و قرار بر این بود که مانند ابتدای هر فصل، شماره‌ای ویژه‌ ادبیات باشد و شعر و داستان. این اتفاق نیافتاد.

پروژه‌ »چراغ» ابتدا برای شش ماه طرح‌ریزی شد. قرار من با ساقی قهرمان این بود که بعد از شش ماه، بنشینیم و صحبت کنیم و پروژه را اصلاح کنیم تا «چراغ» همچنان به انتشار خود، ادامه دهد.

صحبت‌هایی داشتیم و سه شماره دیگر مجله نیز منتشر شد. تا اینکه در پایان انتشار شماره قبل ماهنامه، با دو مشکل روبه‌رو شدیم. ابتدا اینکه ما حضور گرافیست مجله، پرهام را از دست دادیم. دوم اینکه صحبت‌هایی جدی در مورد روند مجله و نحوه انتشار آن بعد از این وجود داشت که نیازمند زمان برای حل خود بودند.

ایرکو مسئولی جدید برای بخش انتشارات خود برگزیده است که می‌بایست فعالیت مجله را با او هماهنگ کنم. روندی که زمان‌گیر است – مخصوصاً که مسئول بخش انتشارات، وقت بسیار محدودی برای حضور در این صحبت‌ها دارد.

سوال اصلی این است که «چراغ» الان با امکانات موجود چه مسیری را می‌تواند دنبال کند و به چه شکلی می‌تواند انتشار آن دنبال شود. سوال ضمیمه این خواهد بود که مجله دو مرتبه از چه زمانی منتشر خواهد شد؟

من هنوز جواب این سوال‌ها را نمی‌دانم. امیدوارم در ابتدای زمستان شماره بعدی مجله، با طرحی نو و سیستمی جدید برای مدیریت آن، منتشر شود اما تمامی این‌ها به صحبت‌های مشترک ما در ایرکو بستگی دارد.

مثل همیشه، من امیدوار به آینده هستم و امیدوارم این فاصله، به ما اجازه بدهد تا با قدرتی تازه مجله را در اختیار خوانندگان‌اش قرار بدهیم.

با تشکر

رامتین شهرزاد

سردبیر